ارتباط بین سلامت شنیداری و سلامت مغزی

مطالعات جدید نشان داده‌اند که کاهش فعالیت اجتماعی افراد کم‌شنوا که در اثر عدم استفاده و یا استفاده نامنظم از سمعک روی می‌دهد، سبب افزایش سرعت روند اختلالات شناختی ناشی از افزایش سن می‌گردد.

اغلب می‌دانیم که افزایش سن سبب کاهش قوای ذهنی و شناخت می‌شود؛ با افزایش سن فراموش‌کارتر می‌شویم، زمان بیشتری را برای یاد گرفتن چیزهای جدید صرف می‌کنیم و قدرت تمرکز ما به میزان چشمگیری کاهش می‌یابد. متاسفانه این اختلالات شناختی بخشی از روند طبیعی افزایش سن است که ما قادر به توقف آن نیستیم؛ اما آیا توان کند کردن این روند را هم نداریم؟!

تحریک مداوم مغز و حفظ سلامت ذهنی

بر طبق مطالعات انجام شده، افزایش تحریکات و فعالیت‌های ذهنی از طریق حفظ روابط اجتماعی با دوستان، خانواده و ... سبب کند شدن روند دژنراسیون مغزی و اختلالات شناخت ناشی از افزایش سن می‌شود.

سلامت شنیداری مهم‌ترین کلید حفظ روابط اجتماعی و ارتباط با دنیای اطراف است؛ اما دراغلب موارد با افزایش سن، سلامت شنیداری و شناخت افراد رو به تحلیل می‌رود. حال سوالی که در اینجا ایجاد می‌شود این است که آیا بین کم‌شنوایی و اختلالات شناختی افراد، ارتباطی وجود دارد؟

سال‌هاست که محققان به بیان فرضیه‌های گوناگونی در این زمینه پرداخته‌اند. مطالعه‌ای در این زمینه بر روی 4000 نفر انجام شده و به ارتباط بین کم‌شنوایی و کاهش شناخت پرداخته است(1).

استفاده‌ی مداوم و منظم از سمعک به حفظ سلامت مغز کمک می‌کند!

یافته‌ی جالبی که محققان در این زمینه به آن دست یافته‌اند این است که افراد کم‌شنوایی که به طور مداوم از سمعک استفاده می‌کنند و حضور فعالی در اجتماع دارند، سرعت کاهش شناخت ناشی از افزایش سن در آن‌ها، متناسب با افراد با شنوایی طبیعی است!

در مقابل افراد کم‌شنوایی که از سمعک استفاده نمی‌کنند و یا به صورت نامنظم استفاده می‌کنند با درصد بسیار بالاتری نسبت به افراد طبیعی در معرض اختلالات شناختی قرار دارند و با مخاطرات بسیاری در این زمینه روبرو می‌شوند؛ به عبارت دیگر استفاده منظم و فعال از سمعک در افراد کم‌شنوا احتمال رخداد اختلالات شناختی را به میزان چشمگیری کاهش می‌دهد.

در واقع نقش سمعک در افزایش توانایی شنیداری فرد کم‌شنوا یکی از فواید جانبی آن است و نقش اصلی سمعک به زبان ساده این است که فرد را درگیر زندگی کرده و ورودی‌های ذهنی کاربر را افزایش و از گوشه‌گیری و عدم‌فعالیت اجتماعی فرد جلوگیری می‌کند؛ نهایتا این‌که ورودی شنیداری مناسب منجر به کاهش سرعت اختلالات شناختی شده و نرخ پیشرفت این اختلالات ناشی از افزایش سن را، در افراد کم‌شنوا متناسب با افراد طبیعی می‌کند. 

  1. Hélène Amieva, “Self-Reported Hearing Loss: Hearing Aids and Cognitive Decline in Elderly Adults: A 25-year Study," Journal of the American Geriatrics Society.




زیرمجموعه های آلتون شنوا